Μου φιμώσαν την κιθάρα μισαλλόδοξα σποράκια και εύπλαστα μικρά ανθρωπάκια
Δεν μ’ αφήσανε να πω πόσους σπρώξαν στο κενό
Είχαν μέσα πουλημένα κι όλα τ’ άλλα αγορασμένα

Για να ζεις εσύ στη πλάνη αγοράζουν γκλοπ και κράνη
Μα τα κράνη τους κενά, μέσα κύτταρα νεκρά
Ποια ντροπή είναι δουλειά; Ποια ντροπή είναι δουλειά;

Παύση έκανε η σκέψη μπρος στου σώματος τη τέρψη
Μον τη πτώση τους θα δούνε αφού πλέον δεν ακούνε

Μα θα πιάσει μια βροχή να ξεπλύνει αυτή τη σκόνη των ανθρώπων τη νεκρή
Ναι θα πιάσει μια βροχή να ξεπλύνει αυτή τη σκόνη των ανθρώπων τη νεκρή

Στίχοι – Μουσική | Μόδεστος Κυριαζίδης
Ηλ. Κιθάρα | Κωσταντής Παπακωνσταντίνου
Ακ. Κιθάρα | Τάσος Κοφοδήμος
Μπάσο | Αποστόλης Γιάγκος
Τύμπανα | Κώστας Αναγνώστου
Φωνή | Μόδεστος Κυριαζίδης
Ηχοληψία – Μίξη – Master | Μάκης Πελοπίδας
Σκηνοθεσία – Καλλιτεχνική Επιμέλεια | Αριστοτέλης Παπακωνσταντίνου